Nigeria, choć jest jednym z największych na kontynencie eksporterów ropy naftowej, dotąd polegała całkowicie na imporcie produktów przerobu ropy, np. benzyny. Ten skrajnie niekorzystny dla państwa model gospodarczy był jednym z symboli paradoksów postkolonialnych zależności w Afryce. Aby to zmienić, Dangote – wcześniej potentat w branży cementu – w latach 2017–2023 za blisko 20 mld dol. wybudował w pobliżu Lagos gigantyczną rafinerię zdolną przerabiać 650 tys. baryłek ropy. Miało to zaspokoić rynek wewnętrzny i ukrócić zależność od importu. Jako projekt poboczny powstawała też jedna z największych wytwórni nawozów w Afryce. Projekt cieszył się wsparciem ówczesnego prezydenta Nigerii Muhammadu Buhariego. Jednak po zmianie władzy w Nigerii w 2023 r. lobbying przeciwko niemu nasilili beneficjenci dotychczasowego układu, m.in. importerzy benzyny. Dangote wielokrotnie wyrażał frustrację z powodu napotkanych przeszkód, zapowiadał też chęć odsprzedaży rafinerii. Dlatego zapowiedź podwojenia mocy produkcyjnych jest zaskakująca i sygnalizuje przełom, który daje szansę na sukces tego projektu nie tylko w Nigerii, ale i w wymiarze międzynarodowym. Będzie on również ważny symbolicznie jako przykład mobilizacji kapitału przez podmioty afrykańskie dla strategicznego przedsięwzięcia.